Het sprookje van de sterren

Voor altijd weg
En dichterbij dan ooit
Kan niet zonder
Dus laten gaan

Aan de ene kant dag
Aan de andere nacht
Hopend, doorlopend
Het licht brandt

Herinneringen leven
Iedereen lijdt verlies
Draken verbinden
Deuken geven rijkdom

Aan de ene kant donker
Aan de andere licht
Alleen niet eenzaam
Mijn licht brandt voor jou

We houden elkaar vast
En laten los
Geen zorgen meer en altijd
Samen in het hart

Aan de ene kant sterren
Aan de andere maan
De zee verlichtend
Als diamanten aan de hemel

Hierop heb ik gewacht
Het sprookje
Dat jij mij bracht
Stil van

Dat moet Liefde zijn geweest

Stil langs de lijn

Gedachten vliegen
door mijn hoofd
En gevoelens razen
door mijn lijf
Maar ik vind
de juiste woorden niet
Een grens is overschreden
Zaterdag is het stil langs de lijn
Waar juist nu rumoer zou moeten zijn
Dat we het niet langer pikken
Voetbal zou toch juist
Een spelletje zijn?
Ik stond altijd
stil langs de lijn
Waarlangs het vanaf nu
Voor één gezin in Nederland
Nooit meer hetzelfde
Alles voor altijd anders zal zijn